Boot gemist?

Gisteren moest ik op Texel zijn om huisartsen uit Friesland te trainen. De Texelcursus traint al 50 jaar lang jaarlijks een hele week lang huisartsen op een top manier. Het werd de dag van de langste avondspits van het jaar voor mij en nog ruim 1100 km automobilisten.

Ik ben gek op eilanden. Ik kom er graag voor de rust en afgezonderdheid. Even weg van de wal, de waanzin en het rumoer. Als ik maar vroeg genoeg langs Utrecht en de hoofdstad kom zonder files, haal ik de boot ruim op tijd.

Jan Bolk en ik trainen twee bijzondere kanten van ons beroep: wat je kunt doen als je zelf patient wordt en wat als je als arts te maken krijgt met een zieke collega. Twee belangrijke onderwerpen waar elke arts vroeg of laat mee te maken krijgt. En die niet in het curriculum zitten. En waar heel wat tranen uit voort vloeien als we niet goed weten hoe met dit bijltje te hakken.

Ik ben zelf nogal eens patient jammergenoeg, en schijt in mijn broek als ik of soms zelfs mijn kinderen weer eens wat onder de leden dreigen te hebben. Uit- en afstel hebben me geen goed gedaan in het verleden, dus ik stap nu maar gewoon op tijd naar mijn huisarts. Die blijft er gelukkig vrij rustig onder. Iets wat ik nog aan het leren ben.

Er zijn 3 factoren die redelijk goed voorspellen of het contact en/of de behandeling succes gaat hebben in mijn vak: empathie (inlevingsvermogen jegens de patient), vertrouwen (voldoende kennis hebben, voorspelbaar en betrouwbaar spreken en handelen) en professionaliteit (heel vaag en breed begrip, maar meestal komt het neer op voldoende balans kunnen houden tussen de eerste twee factoren en zo een zinvol of prettig en wederkerig contact te hebben). Een vierde factor die vaak vergeten wordt in instellingen en ziekenhuizen is de factor ‘arts’. Je hebt als dokter genoeg ruimte, faciliteiten en ondersteuning nodig om deze 3 eigenschappen uit te kunnen leven. En daar ontbreekt het nog wel eens aan en dat kan leiden tot burn out en depressie. Dan kunnen je werken zo hard je wilt, maar daar wordt het niet beter van. Zo mis je de boot. Maar geen nood: je kunt het leren. Rebekah Bernard, schrijfster van  het boek ‘How to be a Rock Star Doctor’, raadt aan de eerste paar minuten echt de tijd te nemen voor het contact maken met je patient. Als je je oprecht kunt interesseren voor de mens in je spreekkamer, haal je deze tijd die je niet kunt gebruiken voor anamnese en onderzoek, dubbel en dwars in, omdat je beiden sneller to the point komt.

Ik zelf maak vaak een kleine aantekening van iets persoonlijks van mijn patiënten: hun hobby, vakantie, kinderen of iets wat me raakte of wat ik leuk vond. Daar haak ik dan soms weer op in bij een volgende contact. Het verrast mijn patiënten niet alleen positief, het maakt het contact ook echt leuker voor mij. Misschien heb je geen tijd om dit te doen. Niet erg, vraag je assistenten of secretaresse dit voor je te doen. Smeerolie voor het consult!

Ben jij de soort arts die je zou aanbevelen aan je vrienden en familie? Heb je die 3 eigenschappen voor artsen die succes bij patiënten voorspellen? Lukt het je om een collega te raadplegen met deze factoren? Zo niet: ik kan jou en je collega’s hierin trainen. Het maakt het werk zo veel leuker en makkelijker. Stuur me een mail of bel me op!

Hans