Een bus vol bier

Heel voorzichtig laat ik mijn bovenlip in het witte schuim zakken en neem een slok. Geen muffe luchtjes, temperatuur is goed, koolzuurgehalte kan nog iets omhoog. Ik durf het vaasje zelf getapt bier uit de zijkant van de bus niet helemaal op te drinken. De leidingen zijn namelijk meer dan een jaar niet gebruikt en worden pas morgenochtend door de tapwacht gereinigd. Ik heb ze wel een kwartiertje laten door lopen nadat ik een geïmproviseerde aansluiting op onze tuinhaspel had gemaakt, maar dat stemt me niet helemaal gerust.

De 13 meter lange bus van mijn compagnon waar ik regelmatig mee op stap ben geweest is met kunst- en laswerk door de keuring! Het is een oude verbouwde touringcar die bijna net zo oud is als ik. Het gevaarte rijdt nog heerlijk en is uitgerust om er twee weken met 6 personen mee off the grid te gaan. Inclusief dakterras, Green Egg en biertapinstallatie.

Ik heb een spontaan last-minute oploopje georganiseerd voor vrienden en familie omdat we aan de route van de Vuelta wonen. De wielrenners komen als een Snapchat momentje voorbij maar het is me toch gelukt om er een paar dagen mee bezig te zijn. Vaak haal ik ook net zo veel plezier uit de voorbereiding en planning dan het event zelf.

Zo geniet ik ervan een paar 6 cm dikke Côte de Boeufs te pekelen en te drogen die ik bestelde bij de biologische Limousin-boerderij om de hoek. En van het eerst getapte geel witte bruisdrankje na een paar uur klooien om de bierinstallatie te reanimeren .

Het ziekenhuis waar ik werk, heeft midden in de zomercoronagolf het PSV stadion afgehuurd voor een knalfeest voor alle ruim 4000 medewerkers. Ik ben zelf niet meer zo toe aan mensenmassa’s, maar ik moedig je aan om met je bestuurders of je eigen groep artsen ook weer eens een feestje te vieren.

Doe zoals de Malawianen waar ik jaren mee samen werkte: vier, lach, dans en drink. Hoe beroerd het leven, je werk of je relatie er ook voor lijkt te staan, vier het! Het verbindt en maakt blij. En dat hebben we bij met enige regelmaat nodig. Zorg dat die week- of maandborrel weer terugkomt, ga eens eten met je team of kook een enorme ketel mosselen voor mijn part. Vier en deel de saamhorigheid. Je limbisch systeem zal je er dankbaar voor zijn.

Prive mag het natuurlijk ook. En je bent ook welkom in de knalgroengele bus voor een training of workshop op locatie. Met of zonder bier en vlees.