Hij zat zielig in een hoekje

Hij zat zielig in een hoekje en begreep er niets van. Vorige week had hij de lange afstandsrace van Verona nog gewonnen. De prijzenkast thuis puilde uit.

Vanaf de achtste verdieping zag hij zijn ploeggenootjes voorbij vliegen terwijl hij ze weemoedig nakeek en nog eens kopschuddend heen en weer ijsbeerde.

Gisterenavond zag ik hem al zitten. Op mijn franse balkon van het spliternieuwe hotel waar ik eens per week overnacht. Ik dacht dat hij even aan het uitpuffen of misschien ziek was, maar vanochtend zat hij er nog steeds, inmiddels tussen een paar kleine porties ontlasting. Hij (of zij?) probeerde nog eens op te stijgen, maar vloog tegen de glazen balkonafscheiding aan. Het was te smal om de vleugels goed te spreiden.

Voorzichtig duwde ik een reusachtig hoofdkussen onder zijn geschrokken fladderende lijf en werkte de geringde pootjes van de duif omhoog tot hij boven de glazen balkonrand uitkwam en eindelijk zijn vrijheid weer terug had. Hij verloor niet meer hoogte dan de verdieping onder me en na een rondje langs mijn raam, koos hij een westelijke koers en verdween uit het zicht.

Nog heel even betreurde ik dat ik niet even de ringnummers had genoteerd om de eigenaar een flinke som vindersloon te vragen. Een anonieme koper uit China heeft eens 1,6 miljoen euro betaald voor de Belgische duif New Kim. Bij de poelier kosten ze zo’n 8 euro per kilo. Zo zie je maar.

Deze duif die zichzelf gevangen had gezet tussen de schuifpui en een glazen frans balkon deed me denken aan de vraag die veel artsen me stellen als ze zich opgesloten voelen in hun medische carrière: wat kan ik nog meer behalve dokteren?

Misschien herken je die vraag wel.

Ik heb meestal maar 1 of 2 coachingsgesprekken nodig om artsen er achter te laten komen waarom ze ooit het vak hebben gekozen en hoe ze hun werk weer een draai kunnen geven om het plezier terug te krijgen. Sommigen besluiten het vak deels te verlaten nadat ze hebben uitgevogeld dat ze hun talenten ook op hele andere manieren kunnen inzetten.

Ik moedig je aan om dit weekend of deze zomervakantie ook eens stil te staan wat je zo leuk vindt aan je werk of welke wensen je nog hebt in je vak of daarbuiten. Het is vaak later dan je denkt en uitstellen kan je kostbare jaren kosten die je liever besteedt aan je eigen ontwikkeling, of je vrienden en familie.

Je bent ook welkom bij het huiskamerconcert van Suzie Brown zondag 16 juli om 16u. Stuur me dan even een bericht. Zij sloeg ook haar vleugels uit, eerst als cardioloog en daarna als singer-songwriter.
Verder zul je merken dat ik de komende 8 weken minder regelmatig een Berucht Booster Berichtje in je bus laat vallen. Dat geeft me ruimte voor gezin en nieuwe ontwikkelingen na de zomer. I will keep you posted!