Wittenie wittewel

Dit was geen goed idee. Het veganistische hamburgertentje waar ik gastronomisch en CO2 neutraal mijn buikje wil vullen ligt midden in het PSV geweld van het Philipsstadion. Tussen de dronken schotten door probeer ik een parkeerplekje te vinden. Plotseling zie ik enorme rode rookwolken en vuurwerk voor me terwijl er van twee kanten charges worden uitgevoerd met politie te paard en wat ME-busjes.

In mijn achteruitkijkspiegel zie ik dat de weg achter me wordt afgesloten met dranghekken. Voor me ziet het er ook steeds grimmiger uit. Het lijkt me prettiger door de middenberm de busbaan op te vluchten en een nauw straatje in te slaan.

Pfff, hier is het gelukkig een stuk rustiger. Aan het eind van het steegje is een grote parkeerplaats. Alles vol. Tot ik iets zie wat ik alleen ken uit lage-inkomenslanden. Een mager tandenloos dametje wenkt me en eerst denk ik dat ze een bedelaar is. “Tis een gekkehuis hier met diejen voetbalgaste, hier hedde nog 1 plekske vrij, die kende nimme”.

Een echte ZZP-parkeerwacht! In Afrika en veel andere landen zonder sociaal vangnet, hebben mensen een parkeerwijkje waar ze leven van fooien van automobilisten. Ze wijzen de vrije plekken aan, helpen je in- en uitparkeren en ‘letten’ op je auto als je boodschappen doet. Soms hebben ze een zelfgemaakt uniform aan om het een beetje cachet te geven.

Als ik uitstap, vertelt de dame in breedsprakig Brabants over haar 25 euro weekgeld. ” ’t Mot nie gekker worre, anders gaon we d’r aon onderdeur wittenie”. Ik laat haar weten dat ik haar betaal als ik terugkom en vervolg mijn weg. Het stadion is inmiddels gevuld voor een bedroevend matige wedstrijd die PSV uit de Champions league gaat gooien en het is dus lekker rustig op straat.

Na mijn broodje-plant-met-saus, geef ik de tandenloze fee een vette fooi en ben blij dat ik het einde van de wedstrijd niet live hoef mee te maken.

Het is triest dat ik steeds meer Afrikaanse armoedeleed terug zie in ons eigen boerenblubberland. Ook in de gezondheidszorg zie ik er kenmerken van. Het is tijd om net als de tandenloze parkeerprinses zelf wat te verzinnen en in actie te komen. Mijn boek is inmiddels door duizenden artsen gelezen en beluisterd en ik zie allerlei welzijns-commissies ontstaan in ziekenhuizen om het wel en wee van het zorgend personeel op te krikken. Anti-afbrandclubs proberen de vastloopcultuur om te draaien. Zonder zorgverleners geen zorg.

Daarom ben ik bezig een stichting op te richten die het welzijn van artsen infuseert in de zorg. En die geen last heeft van disfunctionele bureaucratische gremia die ook zijn vastgelopen. Ik denk aan een kruipolie-matafoor om de drooggelopen gezondheidsmachines weer gangbaar te maken.

Laat je net als vele andere ook horen als je hieraan een steentje wilt bijdragen vanuit je eigen plekkie. Berichtjes kunnen naar 06-17322371 of via mail info@voormedici.nl. Stuur dit bericht graag door aan je collega’s, ze kunnen zich ook alvast opgeven als member van deze Beruchte Booster Blogs.

Dank voor jullie steun en enthousiaste reacties!